Lieve broeder     Meerenberg den 12 nov 
Ik heb van morgen uwen brief ontvangen en was niet weinig verwonderd bij het leezen. Ik dank u hartelijk voor het in mij gestelde vertrouwen en hoop het mij waardig te maken, zoowel door de grootste geheimhouding als door eene openhartige verklaring van mijne meening in eene zaak die uw geluk ( dat mij zoo zeer ter harte gaat) betreft,- Vooreerst wil ik u over Ida spreken:in deze dagen heeft zij ons, Mie en mij veel gesproken over de zaak betreffende Pallandt en niettegenstaande de vele zwaarigheden, aan deze zaak verbonden, geloof ik wel, dat dezelve, door Ida niet zal worden opgegeven, en daar zij in de volgende zomer meerderjarig word, twijfel ik niet, of dezelve als dan gedecideerd worden: Want Ida zal hare genegendheid niet aan een vooroordeel van Tante tegen die famille opgeven. Wat Ida's, vriendelijkheid jegens u betreft gedurende de dagen van uw verblijf te Meerenberg ik schrijf dezelve toe aan eene hartelijke vriend-
schap  voor u maar zonder eenig meerder gevoel. Zij denkt misschien dat gij wel weet haare liefde voor een ander, en u door vriendelijkheid wil toonen dat vriendschap voor u thans haar opregt gevoel is. wat ik u over Ida en Palland schreef Ten tweede lieve Broeder, (want fortuin, enz: staat naar mijn inzien in zóó verre op de achtergrond, dat indien dit tweede punt niet naar wensch was, de geheele zaak liever moest uit de gedachte gezet worden) ten tweede dan, lieve broeder, mijn oordeel over het character humeur enz: van Bramine. voor zoo veel als ik Bramine ken, kan ik niet zeggen of zij heeft in vele opzichten zeer lieve qualitieten Een goed humeur, zoo nu ik weet, veel openhartigheid, in het betuigen | van vriendschap: heeft zij iets tegen iemand, dan zal zij niet vriendelijk wezen en ik geloof dat het van dáár komt dat vele menschen, haar wel eens nuffig vinden. Alhoewel wij, die haar zóóveel zien, en dat ook wel eens ten onzen opzigte zouden gemerkt hebben, nooit daar hinder van hadden. Zij is eenvoudig, zelfs soms nog kinderachtig, in haar spreken en smaken. Ik geloof echter dat zij veel leiding nodig heeft. En daar zij leeft in eene kring en met ouders die alles bijwonen en alle partijen en amusementen mede doen, zoo komt bij mij de vrees wel eens op: zou Bramine in het huisselijke leven, waar gij uw genoegen zoo zeer in zoudt zoeken, wel altoos tevreden zijn, en zich in kunnen schikken? Ik kom er vooruit, waaarde Broeder, ik ken haar niet genoeg, van deze zijde om haar te beoordeelen. Het kwam mij wel eens voor, dat zij al te veel altoos van toilette en pleizier vervuld was; maar ik zeg: ik ken haar eigentlijk op dat punt niet genoeg spreek ik haar nu, dan zoude ik meer letten op hetgeen zij zeide, en altoos er bij denken "Zou dit Jan gelukkig kunnen maken?" "Zouden zij dáárin overeenstemmen?" Wat ik u raden zou, lieve Jan, is dit: niet overhaast te werk te gaan. Zijt gij eens weder met haar, zie dan de conversatie eens meer bepaald te brengen op eens wat zaken van meer gewigt dan de conversties zoo in het algemeen zijn, waarvan men zoo weinig kan oordeelen over de wijze van denken, over het een en ander.In het huwelijk dunk mij, zijn zoo vele omstandigheden, waarin men troost, leiding, raad en liefde behoeft om onder vóór en tegenspoed, alles voor elkander te zijn. Mijn opinie | is altoos, dat het niet nodig is, die geextalteerde liefde te gevoelen, die toch geen stand kan houden. Maar men moet zich boven allen verkiezen, zal de genegenheid duurzaam zijn, in het huwelijk. Houd gij zoo veel van haar en vooral hebt gij zoo veel achting voor haar, als nodig zal wezen om haar met hare gebreken die zij natuurlijk zal hebben zoo als wij allen, lief te hebben, dan geloof ik geenszinds dat ik het u kan afraden. Maar ik zeg u nogmaals, ik ben bang zelve haar niet genoeg te kennen. Wat aangaat ten derde, uwe vraag of zij u zoude kunnen liefhebben? Ja, wat zal ik u zeggen. Zij zoowel als mr: en Mev: spreken altoos met veel vriendschap van u, en ik zie daar zoo veel vóór als tegen. Vóór, dat gij zegt, zoo veel mogelijk haar oplettendheid te hebben bewezen en zij altoos weer lief en vriendelijk blijft. Indien zij niet coquette is dat ik niet de minste rede heb om te denken. waarom zoude zij dan toonen dat het haar niet onaangenaam is? Tegen dat ik geloof, zij lang en veel van Willem Valkenburg heeft gehouden en zoo ik altoos in de waan verkeerde nog van hield. Evenwel, heeft zij mij nooit daarover een woord gesproken, dus ik weet het niet. Ik vind zeer goed, dat gij niet de L: hebt geschreven, maar als ik u iets raden mag, dan zoude ik hem voor het oogenblik bedanken, voor zijne offerte nu er de ouders over te spreken. Hij is bemoeijallig en zoude door al te groote dienstvaardigheid misschien alles bederven. Zijt gij eenmaal (dat dunkt mij, voor eenen heer niet moeijelijk is, om zonder déclaratie precies te weten of een meijsje u lief heeft) Zijt gij eenmaal van hare genegenheid overtuigd, dan kunt gij immers nog Neef verzoeken onder de hand met de ouders te spreken. | het fortuin is zeker een groot bezwaar. Maar daar zij een eenig kind is en indien Bramine, zóóveel van u houd, om standvastig vol te houden dan zullen hare ouders dunkt mij haar geluk bedoelen en liever bij hun leven, daar het hun eenigst kind is, haar geluk verzekeren. Maar nog eene zwarigheid doet er zich voor u op: En dit is: of Bramine zoo wil als hare ouders er zullen kunnen toebesluiten om van elkander af te gaan? En dikwijls zoo ver, als uwe stand en carrière mede brengen? Maar deze moeijelijkheden, indien gij haar hartelijk lief hebt en zij wederkeerig u, en indien gij genoeg overeenkomst hebt om alles met elkander te deelen in de toekomst, alle deze moeijelijkheden zijn dunkt mij over te komen. Ik zal, volgens uw verlangen morgen Mama en Jaap uwen brief mededeelen ik had zoo gaarne deze heden al verzonden, maar dit kon niet meer. Nu gaan wij morgen naar Haarlem en zal hem dan op de post doen. Spoedig schrijf ik u dan weder. Mama zeker ook. Gij zult geene aangenaame tijd doorbrengen. Wat mij aangaat ik houd veel van Bramine en daar zij, van de eerste dag onzer kennismaking af, altoos zeer hartelijk en lief voor ons was, heb ik altoos haar gaarne gezien. Evenwel ik herhaal het, haar karakter en wijze van denken in vele opzichten nooit zóó zien te ontdekken als ik zeker zoude gedaan hebben als ik had kunnen voorzien dat uw geluk er mede in verband stond. Jammer dat zij nu maar zoo kort in den Haag is geweest. Gij zijt zoo als gij zelfs zegt zoo weinig in de gelegenheid om haar eens te zien zoodanig en eens eigentlijk elkàar te leeren kennen. Ik herhaal nog eens lieve broeder | doe niets overhaast! Het is zulk een gewigtig oogenblik voor uw geheel volgend leven! Maar dit schrijft gij mij zelfs, en gij zijt te verstandig om overijld, zonder goed en bedaard nadenken eene stap te doen, die u beide bij nadere kennismaking zoude berouwen. Bramine is liefhebbend van character, dus als zij in vriendschap zulks is, vertrouw ik dit nog meer en inniger van haar, in zulk eene betrekking met zachtheid, kan men haar veel leiden, geloof ik, en zoo het een en ander doet mij wel denken zij geschikt zoude zijn om u gelukkig te maken, en evenwel lieve broeder, ik aarzel, bij de gedachte dat zij eens niet huiselijk genoeg, zoude zijn en .. dat zij zich niet naar een klein fortuin zoude kunnen schikken, enz- Maar ik schrijf u nog nader. Ik zal mama morgen spreken. Jaap zal wel op het bureau zijn. Woensdagmorgen. Jaap en mama beiden heb ik uwen brief medegedeeld, en ook mijn antwoord. Beiden vonden mijne bezwaren ook, maar tevens moeijelijk alles goed te beoordeelen. Zij raden u gelijk als ik niet overhaast te werk te gaan en goed Bramine te leren kennen. Ten minste voor zooveel gij daartoe in de gelegenheid zijt. Het is moeijelijk voor u zoo in eene andere plaats zijnde. Jaap hoopt binnen kort eens bij u er over te kunnen praten, in den Haag. De neus werd niet weinig wijd bij het hooren van uwen brief. Nu adieu beste broeder. Mama schrijft u binnen kort, en doet u hare hartelijke complimenten Ik hoop dat ik u duidelijk mijne gedachten heb doen kennen.Maar vergeef stijl en schrift, want ik heb u dezen gisteren avond bij een klein endje kaars geschreven. Tante keek raar | op toen ik aan het ontbijt uwen brief kreeg en las, zonder er iets van te zeggen of vóór te leezen. Ant laat u zeggen dat zij de beurs u bij gelegendheid zal zenden. Gij kunt er op aan dat het geheel onder ons driëen blijft, Mama heft eergisteren met Ant bij Neef de Lange gegeten. Hij was ijselijk vriendelijk | geweest. Hij is er zeker zeer mede  ge....  Het is vandaag zulk infaam weer, anders had ik eens bij B; gegaan. Nu adieu. Uw brief aan den Heer Zeenbrugge is door den slager gisteren al bezorgd. Schrijf mij spoedig eens. Maar adresseer dan maar aan Mama. Als ik dikwijls brieven kreeg zouden | denken er wat achter zat. Gij weet niet hoe lief ik u heb, dus neem ik het grootste belang in eene zaak die u zoo van nabij betreft geloof mij als altoos Uwenlief: vriendin Cateau