Als natuurlijk kind heb je niet automatisch recht op de erfenis, dat hebben alleen ''wettige kinderen''
Jacob Johannes François van Oijen
ca. 1850 Heinrich Siebert
18 september 1826 werd in Haarlem Henriette Jacoba Johanna geboren. Ze werd aangegeven door haar vader, Jacob Johannes François. Ze kreeg ook zijn achternaam, van Oijen. Ze werd geboren op de Bakenessergracht. Getuigen zijn een eerste luitenant van de Kurassiers en een heel- en vroedmeester.
In de kantlijn staat geschreven:
De moeder van dit kind, de hiernevens gemelde Johanna Batenburg, heeft, blijkens acte, den tweede september Achtien Honderd achtentwintig, voor
den notaris Willem Arnoldus Haselaar en getuijgen alhier gepasseerd, en in de lopende registers, die nevens tot in schrijving der acten van geboorte van den jare Achtien Honderd Negenentwintig, ingeschreven onder den datum van den twaalfden februarij en te vinden aldaar op folio 28 verklaard, het zelve kind als haar eenvoudige natuurlijke dochter te erkennen.
De moeder was Johanna Batenburg, dochter van Jan Batenburg en Guurtje Krom. Ze was geboren in 20 maart 1803 en had twee zusjes.
Haar vader was beurtschipper, varende op de pakschuit van Haarlem op Delft en Schiedam en weer terug. De familie woonde op de Bakenessergracht, wijk 1 nr. 638 (nu nr. 73).
Het is waarschijnlijk dat vader van Oijen, net voor zijn huwelijk met Jkvr. Annette Cornélie Druijvesteijn, alle zaken rondom zijn onecht kind wide regelen. Als eerste kwam er een 'Acte van Erkenning' door de moeder, opgesteld 2 september 1828.
'Mejufvrouw Johanna Batenburg, meerderjarig en ongehuwd, wonende ten huize van haren vader den Heer Jan Batenburg aan de Bakenessergracht
alhier. Dewelke verklaarde by deze tegenwoordige acte uit eigens beweging en geheel vrywillig als hare eenvoudige natuurlyke dochter te erkennen Henriette Jacoba Johanna geboren den achttienden September achttien honderd Zes en twintig en ingeschreven in het Registerder geborenen alhier, als hebbende tot moeder haar comparante en tot vader de WelEdele Gestrengen Heer Jacob Johan François van Oyen (...)'
Ook in 1828, op 8 september, verzocht Jacob Johannes François om een familieraad voor het Vrederecht. Hij wilde namelijk dat zijn dochter zou mogen erven na zijn overlijden. Dat was ingewikkeld, omdat het geen wettige, maar een 'natuurlijke' dochter was. Als natuurlijk kind had je niet automatisch recht op de erfenis. Haar grootvader, Jan Batenburg, werd aangesteld als administrateur van de persoonlijke goederen van Henriette Jacoba Johanna en tevens belast om aan te nemen en te ontvangen alles wat door Jacob Johannes François aan zijn natuurlijke dochter, volgens voorgeschreven rechten, zou worden toegewezen. Het woord 'voogd' werd niet genoemd.
16 september roept de kersvers benoemde administrateur Jan Batenburg ook een familieraad voor het Vrederecht bij elkaar. Dit om nog eens de puntjes op de i te zetten. Het zou bijvoorbeeld fijn zijn als 'de minderjarige in een werkeijk bezit wordt gesteld, in plaats van eventuele regten'.
16 maart 1829 schreef Johanna zelf haar testament.
'Ik Johanna Batenburg wonende te Haarlem en zynde ongehuwd willende beschikken over mijne kleederen geef aan myne dochter Henriette Jacoba
Johanna van Oyen al het geen wat ik heb of bij t overlijden mijner Ouders mij toe komt in zoo ver de wet my zulks toe kend in het overige de beschikking
over aan myne ouders beide tans nog in leven ’t zamen of aan langstlevende derzelven alleen Ik benoem mijn vader Jan Batenburg wonende aan de
bakeniste gragt alhier en by wien ik woon tot executeur Testamenteur aan de zelve mijnner vader die reeds wettiglijk is belast met de administratie en voogdij det Perzoonelijke goederen van gemelde mijner minderjaarige Tochter draag ik ook op de personeele voogdij over de zelve myne dochter met alle nodige magt en gezag om dat haar vader haar onvoorwaardelijk verlaten heeft of nimmer weer naar ons heeft omgezien verliezende daardoor al het regt of betrekking wat anders een vader op een kind heeft en aan mijne Moeder het voogddijschap en het bestier in mijne plaats verzoekende mijne twee zusters aan myn kind als ik mogt komende te overlijden zoo veel haar verlies zal zien te vergoede als hun beide mogelijk is want alle mijne huisgenooten zyn door myn kind haar vader schandelijk behandeld. Dit is mijn Testament door mij geheel eigenhandig geschreven en geteekend te haarlem den 16 Maart 1829'
Johanna Batenburg
Geregistreerd zonder renvooi te Haarlem den Negenden september Achttienhonderd negenen twintig (...)
D:F Crommelin.
31 augustus1829 stierf Johanna Batenburg, oud 26 jaar, op de Bakenessergracht. 18 dagen later werd haar dochtertje drie jaar.
In februari 1844 overleed ook de weduwe (sinds 1837) Guurtje Krom, oma van Henriette Jacoba Johanna. In januari lied ze haar testament opmaken.
Daarin stond o.a. :
'ik benoem Henriette Iacoba Johanna van Oijen, welke ten mijnent wordt opgevoed, tot mede erfgenaam, voor een kindsgedeelte, van alle de
goederen, roerende en onroerende, geene hoe ookgenaamd, uitgezonderd, die myne zuivere nalatenschap zullen uitmaken. En verzoek en benoem tot bezorgsters mijner begrafenis, untvoersters myner uiterste wilsbeschikkingen en beredderaarster van mynen boedel en nalatenschap, met de magt van bezitneming, myne dochters Maria Batenburg en Trijntje, ook wel genaamd Catharina Batenburg.'
2 augustus 1849 is er goed nieuws.
Abraham Reijnders, 24 jaar, metselaar, wonende aan de Oudegracht, trouwde met Henriette Jacoba Johanna van Oijen, 22 jaar, wonende aan de
Nieuwe Gracht.
Huwelijksakte 02 08 1849
Maar het goede nieuws duurt maar even. 12 december van hetzelfde jaar 1849 overleed Henriette Jacoba Johanna, net 23 jaar oud.
